Kary finansowe zapłacone za niewywiązanie się z umowy z kontrahentem nie zawsze można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Opóźnienie wykonania kontraktu może pociągać za sobą konieczność zapłacenia kary przewidzianej w umowie. Takie obciążenia finansowe można zaliczyć do kosztów po spełnieniu następujących warunków:

  1. Spełnione są ogólne warunki zaliczenia wydatku do kosztów (poniesienie wydatku przez podatnika, jego bezzwrotny charakter, istnienie związku pomiędzy wydatkiem a prowadzoną działalnością gospodarczą, poniesienie wydatku w celu osiągnięcia przychodu bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła).
  2. Kara umowna nie wynika: z wad dostarczonych towarów lub wykonanych usług, zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad ani ze zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót lub usług.
  3. Zapłacona kara nie wynika z nieracjonalnego i pozbawionego należytej staranności działania przedsiębiorcy.

W praktyce rozliczenie w rachunku podatkowych kary umownej będzie dotyczyć sytuacji, w której opóźnienie wykonania umowy wynika z okoliczności obiektywnych, niezależnych od przedsiębiorcy, którym nie mógł on zapobiec, mimo starannego działania.