Przedsiębiorca może zatrudnić na umowę o pracę lub umowy cywilnoprawne swoich najbliższych, ale nie zawsze będzie mógł zaliczyć wydatki z tym związane do kosztów uzyskania przychodów.
Przepisy o podatku dochodowym od osób fizycznych określają, kiedy wynagrodzenie wpłacane członkowi rodziny stanowi koszt uzyskania przychodów. Ma to miejsce wtedy, gdy przedsiębiorca zatrudni na umowę o pracę i wypłaci wynagrodzenie pełnoletniemu dziecku, rodzeństwu, kuzynostwu czy rodzicom. Z katalogu kosztów podatkowych wyłączona jest wartość pracy małżonka oraz małoletnich dzieci przedsiębiorcy. W koszty można natomiast wrzucić inne wydatki sfinansowane przez przedsiębiorcę na rzecz małżonka i małoletnich dzieci, jeśli są zaangażowane w prowadzenie firmy. Chodzi tu m.in. o sfinansowane przez przedsiębiorcę składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe oraz wypadkowe, a także wydatki poniesione na podnoszenie kwalifikacji tych osób, np. szkolenia przydatne przy prowadzeniu firmy łącznie z dietami za odbyte podróże służbowe czy korzystanie z samochodu.
Należy pamiętać, że odliczenie od dochodu składek ZUS dotyczy tylko tych członków rodziny, które posiadają status osoby współpracującej, a do tej grupy przepisy zaliczają określone osoby. Są to: małżonek, dzieci (własne, drugiego małżonka i przysposobione), rodzice, macocha, ojczym oraz osoby przysposabiające, pozostające z przedsiębiorcą we wspólnym gospodarstwie domowym i współpracujące przy prowadzeniu działalności gospodarczej.