Sąd Najwyższy podjął decyzję, która kończy kontrowersyjną praktykę Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) dotyczącą traktowania większościowych wspólników spółek z ograniczoną odpowiedzialnością jako tzw. wspólników iluzorycznych, co wiązało się z nałożeniem na nich obowiązku płacenia składek ZUS jak na jednoosobową działalność gospodarczą.
Wyrok Sądu Najwyższego z 21 lutego 2024 roku (sygn. akt II UZP 8/23) stwierdza, że wspólnik posiadający większościowy udział w spółce dwuosobowej (np. 99%) nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym w świetle ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.
Ta decyzja jest rezultatem długotrwałej batalii Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców, Adama Abramowicza, przeciwko praktykom ZUS, które naruszały zasady Konstytucji Biznesu, zapewniającej przedsiębiorcom swobodę działania w granicach prawa. Rzecznik wielokrotnie protestował przeciwko pojęciu „wspólnika iluzorycznego” argumentując, że takie działanie ZUS było nieuzasadnione prawnie i godziło w prawa przedsiębiorców.
Orzeczenie Sądu Najwyższego jest kluczowe dla przedsiębiorców prowadzących działalność w formie spółek dwuosobowych, ponieważ potwierdza, że nie mogą być oni zobowiązani do płacenia składek ZUS na takich samych zasadach, jak osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą. Tym samym, praktyka zakładająca, że większościowy wspólnik może być traktowany jak jedyny wspólnik i obciążony obowiązkiem płacenia składek, została ostatecznie uznana za niezgodną z obowiązującym prawem.
Decyzja ta jest postrzegana jako ważny krok w kierunku budowania bardziej przyjaznego środowiska dla przedsiębiorców w Polsce, eliminując arbitralne i niekorzystne dla biznesu interpretacje przepisów dotyczących obowiązków ubezpieczeniowych.