Firma, która padła ofiarą oszustwa lub wyłudzenia pieniędzy może zaliczyć stratę do kosztów uzyskania przychodów jeśli szkoda jest rzeczywista, odpowiednio udokumentowana i pozostaje w bezpośrednim związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Przepisy podatkowe umożliwiają zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów nie tylko kosztów poniesionych bezpośrednio w celu uzyskania konkretnego przychodu, ale również innych kosztów, o ile są związane z prowadzoną działalnością, która jest nakierowana na uzyskanie przychodu. W szczególności przepis ten nie stoi na przeszkodzie do zaliczenia w koszty strat w środkach obrotowych powstałych w związku z prowadzoną działalnością. Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem sądów administracyjnych oraz organów podatkowych, straty w środkach obrotowych mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów w sytuacji, gdy:

  • poniesiona strata jest rzeczywista (np. uszczerbek majątkowy w postaci wypływu gotówki z rachunku bankowego firmy, udokumentowany potwierdzeniami przelewu i niewiążący się z uzyskaniem jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego) oraz odpowiednio udokumentowana. Zaistnienie szkody powinno być uprawdopodobnione przez właściwe organy ścigania – Policję, Prokuraturę co jest jednakże możliwe dopiero po zakończeniu postępowania. W przypadku niewykrycia sprawcy, dokumentem tym będzie postanowienie o umorzeniu śledztwa);
  • poniesiona strata pozostaje w bezpośrednim związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, tzn. powstała w trakcie normalnego działania podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Datą poniesienia kosztu podatkowego związanego z oszustwem, wyłudzeniem bądź kradzieżą środków pieniężnych będzie data, w której poszkodowany otrzymał dokument potwierdzający poniesioną stratę – np. postanowienie o umorzeniu śledztwa.