Jeśli zamiast typowej dla mieszkań 1,5% stawki amortyzacyjnej zastosujemy stawkę indywidualną, która może wynieść nawet 10% rocznie, to biorąc pod uwagę wydatki, jakie trzeba ponieść na zakup mieszkania, oszczędności mogą być spore.

Oto warunki z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jakie trzeba spełnić, aby zastosować indywidualną stawkę:

  1. Musi istnieć związek wydatku na mieszkanie z prowadzoną działalnością gospodarczą, a wydatek ma być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu (np. w mieszkaniu mieszka podatnik, który przez 5 dni w tygodniu wykonuje pracę daleko od miejsca swojego zamieszkania).

  2. Lokal musi być używany przez co najmniej 5 lat, ale nie koniecznie przez podatnika, tylko np. przez poprzedniego właściciela. Nie może to więc być nowo wybudowane mieszkanie.

  3. Mieszkanie musi być po raz pierwszy wprowadzone do ewidencji środków trwałych podatnika prowadzącego działalność.

Jako wartość początkową mieszkania przyjmuje się nie tylko koszt jego zakupu, ale także podatek od nieruchomości, opłaty notarialne i inne koszty poniesione w związku z transakcją.