W interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 marca br. wskazano, kiedy można anulować wystawione faktury, a kiedy należy sporządzić korektę.

Anulowanie faktury

W interpretacji zaznaczono, że ani przepisy ustawy o VAT, ani rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, nie regulują kwestii anulowania wystawionych faktur. W praktyce jednak – w drodze wyjątku – jest dopuszczalne anulowanie faktury, poprzez przekreślenie oryginału i kopii faktury oraz dokonanie na nich adnotacji uniemożliwiających ich powtórne wykorzystanie. Dyrektor KIS podkreśl jednak, że anulowanie faktur powinno dotyczyć wyłącznie tych dokumentów rozliczeniowych, które nie zostały wprowadzone przez podatnika do obrotu prawnego. Anulowanie faktury powinno być traktowane w sposób wyjątkowy i wykorzystywane tylko w przypadku zaistnienia takiej konieczności.
W przypadku anulowania faktury sprzedawca (wystawca faktury), powinien posiadać w swojej dokumentacji zarówno kopię, jak i oryginał dokumentu sprzedaży z dokonaną na nich adnotacją unieważniającą fakturę, która uniemożliwi ich powtórne wydanie i wykorzystanie. Zatem, anulowanie faktury dotyczy tylko tych przypadków, gdy faktura dokumentuje czynność rzeczywiście niedokonaną.

Korekta faktury

Natomiast gdy po wystawieniu faktury następują zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub faktura zawiera błędy, ustawodawca wskazuje na możliwość jej skorygowania poprzez wystawienie faktury korygującej.

Dokonanie korekty faktury jest możliwe jedynie w przypadku, gdy pierwotna faktura została wprowadzona do obrotu prawnego, tzn. została przyjęta (odebrana) przez nabywcę towaru lub usługi.
Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Tym samym, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych.
W interpretacji podkreślono, że faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur: ich celem jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Warunkiem obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego na podstawie wystawionej faktury korygującej jest posiadanie przez wystawcę potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę.
I tak, w świetle przepisów w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

  • udzielono obniżki ceny w formie rabatu;
  • udzielono opustów i obniżek cen;
  • dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
  • dokonano zwrotu całości lub części zapłaty
  • podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

– podatnik wystawia fakturę korygującą.
Przepisy dokładnie określają jakie elementy powinien zawierać taki dokument. Co do zasady faktura korygująca musi dotrzeć do nabywcy, a nabywca musi potwierdzić jej otrzymanie, by wystawca miał możliwość obniżenia podatku należnego w związku z jej wystawieniem. Dopiero posiadanie takiego potwierdzenia uprawnia sprzedawcę do stosownego obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego.

Źródło: Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 marca 2019 r., nr 0115-KDIT1-2.4012.13.2019.2.AD.